Zor sarıklı evini konferans atölyesine çevirdi

OSMANİYE Osmaniye’dahi emekli sarıklı Fahriye Seyhanlı (77), atölyeye çevirdiği evinin mutfağında efsanevi kemikleri, deniz kabukları, ongun kökleri ve pencere şişeler kabil atıkları işleyerek, görüşme eserine dönüştürüyor.

Esenevler Mahallesinde zihayat zor öğretmen Fahriye Seyhanlı, zamanını atölyeye çevirdiği evinin mutfağında atıklardan pano yaparak değerlendiriyor.1959 yılında başladığı derslik öğretmenliği görevinden 1987 yılında zahmetli olan Seyhanlı, efsanevi kemikleri, deniz kabukları, ağaç kökleri ve cam şişeler gibi atıkları işleyerek hem zamanını değerlendiriyor, hem birlikte 10 yıl ilk yakalandığı parkinson hastalığının tahammülfersa etkilerini azaltarak yaşamını idame ettiriyor.

Çalışmaları için hikmet veren emekli öğretmen Fahriye Seyhanlı, ” Parkinson hastalığı, tansiyon, şeker hastalığı bu hastalıklarla boğuşurken tabi gezmeye gidemiyorum sosyal bir canlılık gösteremiyorum. Ben hangi yaparım diye niteleyerek düşünüyordum dikişten, örgüden anlamıyordum arkadaşlarıma perforaj başlatırdım atkı, çantalar bunları yavaş yavaş çoğaltmaya başladım eşe, dosta, akrabaya bağış ettim. Yazlıktaki evimizde sahilde gezerken taşların güzelliği haddinden fazla hoşuma gitti. Orada bulduğum bahir kabuklarını boyamaya başladım. Onlardan çiçek hakeza insan figürleri, efsanevi figürleri yapmaya başladım, kabaklar boyadım. İnsan bu işleri yaparken hastalığını düşünmüyor, derdini düşünmüyor, hangi figürü yapsam, ne motifi yapsam haydi spor yapıyorum diyorum, eğiliyorum, kalkıyorum. O harcadığım himmet, yani istirahat etmek birlikte istemiyorum eve geldiğimde. Onları görmek üzere çırpınıyorum ve düşüncesiz dönüşüme ulama sağlıyorum ” diyerek konuştu.

Boş zamanlarını, mutfakta atıklardan pano yaparak geçirdiğini belirten Seyhanlı,bildirme nazik hayalinin ise yaptığı eşyaları satarak elde ettiği gelirle maddi durumu gür olmayan öğrencilere burs isnat etmek istediğini söyledi.