BELGIT DEMİRCİOĞLU
Osmaniye’dahi eşi minimal ücretle etkin epilepsi hastası Buket Yalçınkaya, geçim sıkıntısı yaşadıklarını belirterek, “Minimal ücretle geçiniyorum diyenler biber dolması söylüyor, minimal ücretle geçim olanaksız. Ben geçinemiyorsam kimse geçinemiyordur. Dolabımın içi doğrusu yersiz, tek husus alamıyorum. her bir şeyi bakkala yazdırmak zorunda kalıyorum çünkü elimde avucumda tek şey namevcut. Sobam yok, odunum namevcut, şita geldi ne yapacağımı bilmiyorum. Oğlum üşüyor ‘anne ben üşüyorum’ diye niteleyerek battaniyeye sarılıyor. Oğlum dolabı açıyor, ‘anne yine mi zeytin’ diyor” dedi.
Osmaniye’nin Kadirli ilçesinde hayat dolu ve 7 yaşından beri tutarak hastası olan 29 yaşındaki Buket Yalçınkaya, 5 yaşındaki oğlu ve eşi ile asgari ücretle geçinme çalışıyor. 1,5 yaşındaki kızını tutarak hastalığından 7 mahiye oğlunu ise ihtisas rahatsızlığından kaybeden Buket Yalçınkaya, 5 yaşındaki oğlu ve eşi ile tahakküm koşullar altında hayatına devam ettiğini söyledi.
“KOMŞULARIMIZ KOLTUKLARINI SEVIMLI VERDİ”
Minimum ücretle geçinemediklerini anlatım eden Yalçınkaya, şöyle konuştu:
“6 almanak evliyim, eşim minimal ücret alıyor. Sakat eşinden eşimin 1 tane oğlu var 15 yaşında, ona dünyalık veriyor, aile kiramız var, su faturam geliyor, elektriğim geliyor, bakkala yazdırmak zorunda kalıyorum çünkü asgari sevap bize yetmiyor. Asgari ücretle geçiniyorum diyenler yalan söylüyor, minimal ücretle kesim olanaksız. Ben geçinemiyorsam kimesne geçinemiyordur. Dolabımın içi zaten yersiz, tek madde alamıyorum. beher şeyi kaydettirmek zorunda kalıyorum çünkü elimde avucumda tek husus yok. Sobam bulunmayan, odunum yok, şita geldi ne yapacağımı bilmiyorum. Oğlum üşüyor ‘anne ben üşüyorum’ diyerek battaniyeye sarılıyor. Komşularımız koltukları hayat verdi ‘buradan taşınırsanız ferasetsiz alacağım’ dedi.
OĞLUM, ‘ANNE YİNE Mİ ZEYTİN’ DİYOR
Oğlumun kıyafetleri çak kıyafeti yok. Oğlum her ahit yanıma geliyor dolabı açıyor ‘anne yeniden mi zeytin’ diyor bana. Ego istemez miyim gezip yiyip içip tozmak. Gezemiyorum çünkü oğlumu, eşimi, kendimi düşünüyorum, icar durumlarımı beherglas şeyi düşünüyorum. 6 yıldan beri ev değiştiriyorum, 10 kesim aile değiştirdim çünkü hepsi da rahatsızlığıma neden olduğundan belde, dizge rahatsızım diyerek evden çıkarıyor. Sülale sahipleri ‘sen rahatsızsın çocuğun ağlıyor, bağırıyor’ diyerek evden çıkarıyorlar. Sonra de ‘kızımı oturtturacağım siz çıkın’ diyerek kovuyor üzere çıkartıyorlar. Harıldamak istiyorum amma huzursuz olduğumdan ekolojik ortam hareket veren namevcut, çünkü sayrı olursun başımıza ağrı olursun diyorlar.”
